ഫുക്കറ്റ് – ആൻഡമാൻ കടലോരത്തെ അത്ഭുതദ്വീപ്..!!

Thailand യാത്ര പ്ലാൻ ചെയ്യുമ്പോൾ ഇങ്ങനൊരു സ്ഥലം ഞങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും ഒരു മാസത്തിനു ശേഷം വിളിക്കാത്ത അതിഥിപോലെ മനസ്സിൽ കയറി കൂടിയതാണ് ഈ സ്വപ്നതീരത്തേക്കൊരു deviation. പാക്കേജ് എടുക്കാതെ പോകുന്നതുകൊണ്ടു തന്നെ ഞങ്ങൾ തന്നെയാണ് എല്ലാത്തിനും അവസാന വാക്ക്, പ്ലാനിൽ എന്ത് ചേഞ്ച് ഉം എങ്ങനെയും വരുത്താനുള്ള ഫ്രീഡം സ്വന്തമായി ട്രിപ്പ് organize ചെയുമ്പോൾ ഉണ്ടല്ലോ.

ഗൂഗിളിൽ Thailand കാഴ്ചകൾ അരിച്ചു പെറുക്കുമ്പോളാണ് ഈ ദ്വീപും അവിടുത്തെ അവിശ്വസനീയമാം വിധമുള്ള ഫോട്ടോസും മനസ്സിലുടക്കിയത്. പിന്നെ അധികം സമയം പാഴാക്കാതെ പട്ടായ(Pattaya) സ്റ്റേ രണ്ടിൽ നിന്നും ഒന്നാക്കി വെട്ടി ചുരുക്കി phuket ഫ്ലൈറ്റ് & സ്റ്റേ ബുക്ക് ചെയ്തു. ആ തീരുമാനത്തെ അന്വര്ഥമാക്കുന്നതായിരുന്നു അവിടെനിന്നും മനസ്സിൽ ചേക്കേറിയ എന്നെന്നും മായാത്ത കുറെ കാഴ്ചകൾ.

സൺ‌ഡേ നൈറ്റ് ariasia ഫ്ലൈറ്റ് ആണ് പട്ടായ നിന്ന് ഫുകേടിലേക് എടുത്തത്. അവിടെയെത്തിയപ്പോൾ സമയം അർത്ഥ രാത്രി. ആ സമയം എയർപോർട്ട് നിന്ന് ബസ് സർവീസ് ഒന്നുമില്ല, പിന്നെ ഞങ്ങൾ പെൺകുട്ടികൾ മാത്രമായതിനാൽ ടാക്സി മിനി വാൻ ആയിരിക്കും സേഫ്. കൂടാതെ പൈസയും കുറവാണു. Per head taxi റേറ്റ് പറഞ്ഞുറപ്പിച്ച ഹോട്ടൽ ലൊക്കേഷനും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു വാനിൽ കയറിയിരുന്നു. അൽപ സമയത്തെ പോസ്റ്റ് കിട്ടി. പത്തു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റിൽ വേറെ ഒരു ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഫാമിലിയും ഒരു ആഫ്രിക്ക ചേച്ചിയും സാഹയാത്രികരായി എത്തി. ഒറ്റയ്ക്ക് യാത്ര ചെയ്യാൻ ഇറങ്ങിയ പുള്ളിക്കാരിയെ ലേശം അസൂയയോടെയാണ് നോക്കിയത്. ഫുൾ മെടഞ്ഞു പിന്നിക്കെട്ടി റിബ്ബൺ ഇട്ടു കെട്ടിയ മുടി, ഗൗരവമോ തന്റേടമോ കലർന്ന മുഖഭാവം. എന്തോ അവരോടു ഒരു പ്രേത്യേക റെസ്‌പെക്ട് തോന്നി.

ഞങ്ങൾ വാനിൽ കയറിയ വഴി കലപില തുടങ്ങി, അല്ലേലും നമ്മൾ മലയാളികൾ അങ്ങനെയാണാലോ. കൂട്ടത്തിൽ ആർക്കും നമ്മുടെ ഭാഷ മനസിലാകാത്തത്കൊണ്ട് ഒരു പ്രെത്യെക രസം. പരിചയമില്ലാത്ത സ്ഥലവും പാതിരാത്രിയും ആയതിനാൽ ഉറക്കമകറ്റി നിർത്താൻ ഈ സൊറപറച്ചിൽ ആണ് ഏക രക്ഷ. രാത്രി ആയതിനാൽ ടൌൺ വിട്ടപ്പോൾ തന്നെ വഴിയോര കാഴ്ചകൾക്കും വിരാമമായി.

അങ്ങനെ ഒരു മണിക്കൂറും ചില്ലറയുമെടുത്തു ഞങ്ങളുടെ ഹോട്ടലിൽ എത്തിച്ചേരാൻ. അതിനിടയിൽ നേരത്തെ പറഞ്ഞ ആ ലേഡിയുമായി സംസാരിക്കാനിടവന്നു. കാണുമ്പോ തോന്നുന്ന ഇമേജിന് നേരെ വിപരീതമായി പതിഞ്ഞ സംസാരവും ഹൃദ്യമായ ചിരിയും. അവരും ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്നതിന് അടുത്തയാണ് റൂം എടുത്തിരിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ കത്തി വെക്കാൻ ഒരാൾ കൂടെയായി.

ഫ്യൂക്കെട് ദ്വീപിലെ ഒഴിച്ചുകൂടാനാകാത്ത ഒരു ആകർഷണമായ പതോങ്(patong)ബീച്ചിന്റെ ഓപ്പോസിറ്റായാണ് ഞങ്ങൾ താമസം ബുക്ക് ചെയ്തത്. അവിടുത്തെ റൂഫ്‌ടോപ് പൂളിൽ നിന്നാൽ കാണുന്ന ബീച്ചും കാഴ്ചകളും വിവരണാതീതമാണ്. രാത്രിയുടെ നിലാവെട്ടത്തിൽ കഴുത്തുവെരെ വെള്ളത്തിൽനിന്നു പൂളിന്റെ ഗ്ലാസ് മറയിലൂടെ കാണുന്ന ബീച്ചും വഴിയോര വിളക്കുകളും…മറക്കാനാകാത്ത ഒരു രാത്രി കാഴ്ച.

പിറ്റേന്ന് നേരത്തേയെണീറ്റു സൺസ്‌ക്രീനോകെ വാരിത്തേച്ചു കുളിച്ചു കുട്ടപ്പിമാരായി നിന്നപോലെ ഞങ്ങളെ പിക്ക് ചെയ്യാൻ ബുക്ക് ചെയ്ത സ്പീഡ്ബോട് പാക്കേജിന്റെ ഡ്രൈവർ എത്തി. തടിച്ച ഉരുണ്ട ഒരു തായ്ക്കാരൻ. അവിടെ തടിച്ച മനുഷ്യരേ നന്നേ കുറവാണു. മായമില്ലാതെ വിളയിക്കുന്ന നല്ലയിനം പച്ചക്കറികൾ ചേർത്ത ഭക്ഷണവും അതിൽ എല്ലാത്തിലും വാരി ഇടുന്ന വിവിധയിനം ഇലവർഗ്ഗങ്ങക്കുമൊക്കെയാണ് fat അധികമില്ലാത്ത അവരുടെ ആരോഗ്യ രഹസ്യം. നാട്ടിൽ പലരും പുഴുവിനെയും പാമ്പിനെയുമൊക്കെ തിന്നുന്ന അവരെ പുച്ഛത്തോടെ കാണുമെങ്കിലും എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ അനാരോഗ്യ ഭക്ഷണ പ്രക്ര്തരായ നമുക്ക് ശെരിക്കും മാത്രകയാണ് അവരുടെ പല ഭക്ഷണ ശീലങ്ങളും.

അപ്പോ പറഞ്ഞു നിർത്തിത് എവിടർന്? യെസ്, ആ തടിച്ച തായ് ചേട്ടൻ. അവനാണ് വില്ലൻ. ഒരു ഇത്തിരി ലേറ്റ് ആയെന്നും പറഞ്ഞു വാരി വലിച്ചു തായ് ഭാഷയിൽ എന്തൊക്കെയോ ഞങ്ങളെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അയാൾ. ഒന്നും പിടികിട്ടിയിലായെങ്കിലും ഞങ്ങളെ സരസ്വതി പാടുകയാണെന്നു മാത്രം പിടികിട്ടി. ഹാ തിരിച്ചൊന്നും പറയാൻ വോയിസ് ഇല്ലാത്തതിനാൽ നാവടക്കി ഞങ്ങൾ പോസ്റ്റ് കൊടുത്ത സായിപ്പിനു മദാമ്മക്കും നിഷ്കളങ്കതയിൽ ചാലിച്ച ഒരു ‘ഇഇഇ’ കൈമാറി മിനി വാനിൽ കയറി ഇരുന്നു. 7.45 പറഞ്ഞിട് ഞങ്ങൾ ചെന്നപ്പോൾ 8 ആകാറായി. ഹോട്ടലിൽ നിന്നും ഒരുമണിക്കൂർ ദൂരെയാണ് സ്പീഡ് ബോട്ട് പുറപ്പെടുന്നിടം(Bang Yai). ഇത്ര ദൂരെനിന്നും പിക്കപ്പ് ആൻഡ് ഡ്രോപ്പ് ഉള്ള വൺ ഡേ സ്പീഡ് ബോട്ട് പാക്കേജ് klook വഴി ബുക്ക് ചെയ്യാൻ സജെസ്റ് ചെയ്തത് തായ്‌ലൻഡിൽ ഉള്ള ഒരു സഞ്ചാരി സുഹ്രത്താണ്. എന്തായാലും സംഭവം ഉപകാരപ്രദമായി തോന്നി.

ഞങ്ങൾ എടുത്ത പാക്കേജ് പ്രകാരം അന്ന് ഫുൾ മായാ ബേ – phi phi ഐലന്റുകൾ ചുറ്റികാണിക്കും. ഭക്ഷണം, snorkeling ഇതോക്കെ ഉൾപ്പെടുത്തിയാണ് നിരക്ക്. ഒൻപതരയോടെ ഒരു ചെറിയ ട്രെയിനിങ് സെഷന് ശേഷം ബോട്ട് എടുത്തു. ഗൈഡ് ബോബി തായ്‌ലാന്റുകാരൻ ആണെങ്കിലും നല്ല അസ്സലായി ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കും. അവിടെ എത്തിയതിൽ പിന്നെ മൂന്നു ദിവസം പിന്നിട്ടിട്ടും ആദ്യമായാണ് ഒരു തായ്‌ലാന്റുകാരൻ തെറ്റുകൂടാതെ ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്നതുകേൾക്കുന്നത്. എയർപോർട്ട് സ്റ്റാഫ് പോലും മുറി ഇംഗ്ലീഷിൽ ആയിരുന്നു.

ബോബിയെ എല്ലാവര്ക്കും നന്നേ ബോധിച്ചു എന്നത് ആ ബോട്ടിലുണ്ടായിരുന്ന മുപ്പതോളംപേരുടെയും മുഖഭാവത്തിൽനിന്നു വ്യക്തമാണു, വളരെ തമാശ രൂപേണ നിർദ്ദേശങ്ങൾ കൈമാറാനും കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിക്കാനുമുള്ള അയാളുടെ പാടവം, അയാളുടെ ദിനംദിന ജോലിയുടെ ഭാഗമാണ് ഇതെങ്കിലും അയാൾക്കുണ്ടായേക്കാവുന്ന ആവർത്തന വിരസത നമ്മെ തെല്ലും അറിയിക്കാതെ, വളരെ എനെർജിറ്റിക് ആയ സംസാരം…

അപ്പോ നമുക് ഒന്നിച് യാത്ര തുടങാലെ….ആദ്യം എത്തിച്ചേർന്നത് khai nok ഐലൻഡ്. അവിടെനിന്നായിരുന്നു ഞങ്ങള്ക് പ്രാതൽ. സ്‌നോർക്കലിംഗിനും അവിടെ സൗകര്യമുണ്ട്. അവിടെയെത്തി ഫോട്ടോ എടുപ്പും ഫുഡിങ്ങുമായി നടന്ന ഞങ്ങൾ സ്‌നോർകെല്ലിങ് മായാ ബേ യിൽ മതിയെന്നുവെച്ചു.

പന്ത്രണ്ടരയോടെ സ്‌നോർക്കലിംഗിനായി Piley Lagoon എത്തി. കടൽ അടിത്തട്ടുവരെ ബോട്ടിന്ന്നിന് കാണാം, അത്രക് തെളിഞ്ഞ- ഓളങ്ങൾ കുറഞ്ഞ ജലനിരപ്പ്. സ്‌നോർക്കലിംഗ് ഗിയർ ലൈഫ് ജാക്കറ്റും ഒക്കെഇട്ടു നേരെ വെള്ളത്തിലേക്കു. പവിഴപുറ്റുകളും വർണ മത്സ്യങ്ങളും നിറഞ്ഞു ആകെ ഒരു alice in wonderland ഫീൽ എഗൈൻ. ഒരു വര്ഷം മുന്നേ നടത്തിയ ആൻഡമാൻ യാത്രയിലും സ്‌നോർക്കലിംഗ് ചെയ്തിരുന്നു. അത് 800 രൂപയ്ക്കു diver കൂടെ ഉള്ളതായിരുന്നു. നമ്മൾ തുഴഞ്ഞു മെനക്കെടണ്ട, വെറുതെ ഗിയർ വെച്ച ശ്വസിച്ചു കാഴ്ച കണ്ടു അങ്ങ് പോയ മതി. അന്ന് ആൻഡമാൻ വെച്ച് ചെയ്ത സീ വോക്കിങ്, സ്കൂബ ഡൈവിംഗ്, സ്‌നോർക്കലിംഗ് ഒക്കെ എന്നും മനസ്സിൽ മായാത്ത ഓർമകളായി നിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഇതും അതിനോട് കിടപിടിക്കുന്ന അനുഭവമായിരുന്നു. മുറി നീന്തൽ മാത്രം വശമുള്ള ഞങ്ങളും ലൈഫ് ജാക്കറ്റിന്റെ ബലത്തിൽ അങ്ങ് നീന്തി. എന്തായാലും സംഭവം കിടുക്കി. ആദ്യം ചാടിയപ്പോൾ അത്ര ആഴം തോന്നിയില്ലെങ്കിലും കമിഴ്ന്നു നീന്തിയപ്പോളാണ് ശെരിക്ക് കണ്ടത്, 50 അടിയിൽ കുറയാതെയുണ്ട്. അങ്ങ് താഴെ കത്തുന്ന വെയിലിൽ തെളിഞ്ഞുകാണുന്ന കടലിന്റെ അടിത്തട്ടും നമ്മളെ തൊട്ടുരുമ്മി കടന്നു പോകുന്ന വർണ മൽസ്യ കൂട്ടങ്ങളും….

Straits of malacca യിൽപെട്ട khai nok ഐലൻഡ്, സ്‌നോർക്കലിംഗ് ഇവയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു സമയം ഉച്ചയോടടുത്തു. അടുത്തതായി പോയത് phi phi le ഐലണ്ടിലേക്കു. പേരൊക്കെ വേറെ ആണെങ്കിലും സംഭവം നമ്മുടെ ആൻഡമാൻ ബീച്ചുതന്നെയാണുകേട്ടോ. എന്നാലും അവിടെ മറ്റു ഹിഡൻ ദ്വീപുകളിലേതുപോലെയല്ല, ധാരാളം റെസ്ടാഉറന്റുകളും റിസോർട്ടുകളും മദ്യവില്പന ശാലകളുമുണ്ട്. തായ്‌ലൻഡിലെ പേരുകേട്ട മസ്സാജിങ് ഹോട് സ്റ്റോൺ-മസ്സാജിങ് ഉം അവിടെയുണ്ട്. മറ്റുള്ളവയെക്കാൾ അള്ത്താമസവും വിസ്ത്രതിയുമുള്ള ഇവിടെയുള്ള ഒരു റിസോർട്ടിൽ അയിരുന്നു വിഭവ സാമ്രദമായ ഞങ്ങളുടെ ബൊഫെ ലഞ്ച്. ലഞ്ചിന്‌ ശേഷം കുറച്ച വിശ്രമം. കടൽ കാറ്റേറ്റ് ബീച്ചിലെ വെളുത്ത പൂഴിമണലിൽ ഇരുന്നു. വെയിൽ ആറിത്തുടങ്ങി. രാവിലെ തേച്ച spf 50+ ഉള്ള സൺസ്‌ക്രീനിനുപോലും ഒന്നും ചെയ്യാൻ സാധിക്കാത്തത്ര വെയിലത്തു എല്ലാവരും ആകെ വാടികരിഞ്ഞിരുന്നു. ഹാ പോട്ടെ, ഒന്നും അല്ലെങ്കിലും തായ്‌ലൻഡിൽ വന്നിട്ടാണ് tanned ആയെന്നു പറയാലോ. അതിലും ഇല്ലേ ഒരു ഗമയൊക്കെ. അല്ലെങ്കിലും ഞങ്ങൾ പെൺകുട്ടികൾ അങ്ങനെയാണ്, വെയിലത്തു കരിഞ്ഞു പോയെൻറെ വിഷമം മനസ്സിൽ ഉണ്ടായാലും പുറമെ കാണിക്കുല. #sunkissed hair skin എന്നീ ഹാഷ്ടാഗുകൾ ഇട്ടു നിറച്ച ഫോട്ടോസിൽ ആശ്വാസം കണ്ടെത്തുന്നവരാണ് ഭൂരിഭാഗവും, ഞാനുൾപ്പെടെ. lol..

മങ്കി ഐലൻഡ് ആയിരുന്നു അടുത്ത ഡെസ്റ്റിനേഷൻ. പേരുപോലെതന്നെ വാനരന്മാരുടെ വിഹാരകേന്ദ്രമാണ്. അവരുടെ ടെറിട്ടറിയിൽ അതിക്രമിച്ചു കിടക്കുന്നവർ നമ്മളായതുകൊണ്ടു തന്നെ ദൂരെ നിന്ന് ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നതല്ലാതെ അവരെ പോയി ഭക്ഷണം കൊടുത്തോ തോളത് എടുത്തോ പൂർവിക സ്നേഹപ്രകടനത്തിനു നിന്നാൽ കടിയും മാന്തും ഉറപ്പാണെന്ന ബോബിയുടെ മുന്നറിയിപ്പുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ ആരും ആ സാഹസത്തിനു നിന്നില്ല. പോരാത്തതിന് തൊട്ടു തലേന്ന് അവിടെ വന്ന ഒരു ടൂറിസ്റ്റ് വനിതയെ കുരങ്ങന്മാർ കടിച്ചു ഹോസ്പിറ്റൽ കൊണ്ട് പോയതിന്റെ ഒരു കഥയും ബോബി പറഞ്ഞു. സത്യമാണോ എന്തോ? അതോ ഇനി വരുന്നവരോടൊക്കെ പുള്ളി ഈ കഥ തന്നാണോ ഡെയിലി അടിച്ച ഇറക്കുന്നേ? സംശയമുണ്ട്, കാരണം ഈ വരുന്ന വിദേശീയരോകെ ഇനി അടുത്തിടെയൊന്നും ആ വഴി വരുന്നില്ലലോ, അതുകൊണ്ട്തന്നെ അവരോട് എന്തും തള്ളാം. എന്തായാലും എല്ലാവരും സേഫ് ആയി തിരിച്ചുകയറി.

അതുവരെ ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടായ അഭിപ്രയമായ ആൻഡമാനിൽ കണ്ട അത്രക്കും തന്നെ ഒള്ളു phuket അല്ലെങ്കിൽ ആൻഡമാൻ ആണ് ഒരുപടി മുൻപിൽ എന്ന അനുമാനത്തെ പാടെ മാറ്റിമറിക്കുന്നതായിരുന്നു മായാ ബേ ഐലൻഡ് ഞങ്ങൾക്കായി കാത്തുവെച്ചിരുന്നത്. അവിസ്മരണീയമായ കാഴ്ച. മലയിടുക്കുകളും അവക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന 3 നിറതിലായി കാണുന്ന കടലും. wow എന്ന് ആരെകൊണ്ടും പറയിക്കുന്ന കാഴ്ച. അധികം ശക്തിയിലല്ലാതെ അടിക്കുന്ന തിരകളോടൊത് തുള്ളിക്കളിച്ചു ഒരു മണിക്കൂറോളം കടലിൽ നീരാട്ട്. നമ്മുടെ സ്വന്തം ടൈറ്റാനിക് നായകന്റെ മറ്റൊരു സിൽമ ‘The Beach’ അവിടെയാണത്രെ ഷൂട്ട് ചെയ്തത്. ജെയിംസ് ബോണ്ട് ഷൂട്ട് ചെയ്ത ‘JamesBond Island’ ഞങ്ങളുടെ പാക്കേജ്ഇൽ ഇല്ലായിരുന്നതിനാൽ തെല്ലു നിരാശയുണ്ട്. എങ്കിലുമെന്താ എത്രയും കണ്ടലോ ഒരു ദിവസത്തിൽ…. ജീവൻ ഉള്ളിടത്തോളം നമ്മെ വിട്ടു പോകാത്ത കുറെ ഓർമ്മകൾ. അതാണ് ഓരോ യാത്രകൊണ്ടും നമുക്ക് കിട്ടുന്നത്. എല്ലാം ചിലപ്പോൾ നമുക് ഫോട്ടോ എടുത്തു വെക്കാനോ ബ്ലോഗ് എഴുതി പ്രതിഭലിപ്പിക്കാനോ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല. ചിലത് മനസിന്റെ ആ ‘വടക്കു കിഴക്കേ’ അറ്റത് ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതെ നമ്മൾ സൂക്ഷിക്കും. നമുക്ക് മാത്രം താലോലിക്കാനായി.

ക്രാബി പ്രവിശ്യയിൽ തന്നെ പെട്ട മറ്റൊരു ചെറു തുരുത്തിലേക്കായിരുന്നു അടുത്ത യാത്ര. പ്രക്രതിയെന്ന മഹത് ശില്പി തനതു ചാരുതയിൽ അണിയിച്ചൊരുക്കിയ ഒരു മായാ പ്രപഞ്ചം. കണ്ടൽക്കാടുകൾ തിങ്ങിനിറഞ്ഞ വലിയ മലയിടുക്കുകളും അവക്കിടയിൽ അങ്ങിങ്ങായി മഞ്ഞു ശകലങ്ങൾ പോലെ തൂങ്ങി നിൽക്കുന്ന കൂർത്ത ശല്ക്കങ്ങളും. ചിലയിടത്തു ഇളം പച്ചയും ചിലയിടത്തും ആകാശനീലയും നിരത്തിലായുള്ള തെളിഞ്ഞ കടൽ തന്നെ കണ്ണിമ ചിമ്മാതെ നമ്മളെ നോക്കിയിരുത്തിക്കും. മലയിടുക്കുകളോട് അടുക്കുംതോറും സ്പീഡ് ബോട്ട് വേഗത കുറച്ചു കടലിനെ അലോസരപ്പെടുത്താതെ പയ്യെ ഒഴുകി നീങ്ങും. ബോട്ടിലെ എല്ലാവരും എണീറ്റ് ഇരുവശവുംനിന്നു ചറപറാ ഫോട്ടോസ് എടുത്തുകൂട്ടി. ഞാനും വിട്ടില്ല, ഫോട്ടോഗ്രാഫി വെല്യ പിടി ഇല്ലെങ്കിലും കുറെ ക്ലിക്കി ഞാനും.

കുറച്ചു സമയം അവിടെ നിർത്തിയിട്ടതിനു ശേഷം ഫുക്കറ്റിലെ കാഴ്ചകൾക്ക് വിരാമമിട്ടു സ്പീഡ് ബോട്ട് കുതിച്ചു. എങ്കിലും മനസ് ആ വേഗതയിൽ കൂടെ പോരാത്ത പോലെ. അവിടെവിടെയോ തട്ടി തടഞ്ഞു താങ്ങി നിൽക്കുന്നൂന്നൊരു ഫീൽ. അതിപ്പോ എനിക്കുമാത്രം ആകണമെന്നില്ല, കൂടെയുള്ള എല്ലാവരും പിന്നിട്ട കാഴ്ച കൺമറയുവോളം നോക്കി ഇരുന്നു. ആ ദിവസം അവസാനിക്കാതിരുന്നെങ്കിൽ എന്നൊരു തോന്നൽ ഇടക്കിടെ കൊള്ളിയാൻ പോലെ കടന്നുപോയി.

തിരിച്ച അഞ്ചരയോടെ അതെ പഴയ ഡ്രൈവർ ചേട്ടൻ ഞങ്ങളെ തിരിച്ച പതോങ് ബീച്ചിൽ എത്തിച്ചു, ഹോട്ടൽ വരെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യുമെങ്കിലും ഞങ്ങൾക്ക് പാരാസെയ്‌ലിംഗ്നായി patong ബീച്ചിൽ പോകണമെന്നതിനാൽ അവിടെയിറക്കിയ മതിയെന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് അറിയാത്ത പുള്ളിയെ ഒരുവിധത്തിൽ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി. ആള് പഴേത്തൊക്കെ മറന്നു, എപ്പോൾ ഭയങ്കര ചിരിയും സ്നേഹത്തോടെയുള്ള പെരുമാറ്റവും. എന്തരോ എന്തോ.

അവിടെ തൊണ്ണൂറു ശതമാനവും ഞങ്ങൾ കണ്ടതെല്ലാം ലോകത്തിന്റെ പലകോണുകളിൽനിന്നായി ഹണിമൂൺ യാത്രക്കായി തിരിച്ച പ്രണയജോഡികളെയായിരുന്നു. പെൺകുട്ടികൾ ഒറ്റക്കുള്ള ഒരു gang phuket -ൽ ഒരിടത്തും കണ്ടില്ല എന്നതിൽ ഞങ്ങൾക്ക് തെല്ലു അഭിമാനം തോന്നാതിരുന്നില്ല. പല പെണ്കുട്ടികൾക്കുമുള്ള മോഹമാകും അവരുടെ girls ഗ്യാങ്ങിനൊപ്പമുള്ള ഒരു വിദേശ യാത്ര. അത് ഞങ്ങള്ക് സാധിച്ചതിൽ യാത്രയിലുടനീളം ഞങ്ങള്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി. അവസാന ദിവസമായപ്പോളേക്കും ഇനിയെന്നാണ് ഇങ്ങനൊക്കെ എന്നോർത്തു ആരും കാണാതെ കണ്ണൊന്നു നനഞ്ഞുവോ…അറിയില്ല…. എങ്കിലും സെന്റിയടിച്ചിരിക്കാൻ ഞങ്ങളില്ല, അടുത്ത ട്രിപ്പിനായുള്ള മുന്നൊരുക്കങ്ങൾ അണിയറയിൽ അരങ്ങേറ്റം തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു. പിന്നല്ല…

വിവരണം – ആഷ്‌ലി എല്‍ദോസ് ,  Visit Page :  The Lunatic-Rovering Ladybug.